فناوری دیجیتال، نحوۀ نزدیک شدن به استراتژی و رویکرد دستیابی به امور را به طور کامل تغییر می‌دهد. در گذشته، همۀ رقبا برای دستیابی به سود تحت فشارهای یکسانی قرار داشتند اما به نظر می­رسد که در حال حاضر برخی از شرکت‌ها از این بار رهایی یافته­‌اند (مانند «والمارت» در مقابل «آمازون» یا «فورد» در مقابل «تسلا»). پیش از این، «بازگشت سرمایه» (ROI) مقیاسی برای تعیین موفقیت یک شرکت بود اما حالا با پیشرفت دیجیتال؛ توسط مقیاس‌های دیگری مانند ارزش خالص دارایی آتی تعیین می‌­شود.

نحوۀ اتخاذ تصمیمات نیز متفاوت شده است. اینکه شرکت چطور افراد خود را با یک راهبرد هماهنگ می­‌کند از حالت سلسه­ مراتبی خارج شده و بیشتر شکل همه‌گیر به خود گرفته است. کار در تیم‌های «چابک[1]» انجام م‌ی­شود که کارها را تکرار و نمونه‌­های اولیه را تست می‌کنند، بازخورد می­‌گیرند و دوباره تست را انجام می‌دهند. سازمان در حال هموار شدن است، انعطاف و محور قرار گرفتنِ توانایی، ویژگی­های حیاتی و اساسی هستند و برای کاهش زمانِ چرخۀ مورد نیاز برای تغییر، همه چیز باید سریع­تر اتفاق بیافتد.

تلاش­های دیجیتال معمولاً به شکل یک مجموعه آزمایش شروع می­‌شوند. اکثر این آزمایش­ها از تأمین مالی خاص، مهارت بالا و پشتیبانیِ رهبری قوی بهره­مند هستند. پس از رسیدن به ثبات در این شرایط، چالش بعدی آغاز می­‌شود: پیشرفت و رشد در چیزهای بسیار بزرگ­تر در میان آشفته­ بازارِ عملیات­ها و کارهای هر روزه. آزمایش، آسان اما تحول بسیار دشوار است. برای بسیاری از مدیران اجرایی، اندک کاری که در گذشته انجام داده‌­اند باعث آمادگی آن‌ها برای آنچه امروز انجام می­دهند، می‌شود. در حال حاضر، نحوۀ تحول کسب‌ ­وکار تغییر زیادی کرده است.شرکت‌هایی که در تحول موفق می­شوند، اساتید ارکستراسیون[2] هستند.

در این مقاله دکتر رضا سمیع‌زاده درخصوص ارکستراسیون تحول دیجیتال مباحثی مطرح کرده‌اند.

[1] Agile team

[2] orchestration

دکتر رضا سمیع‌زاده؛ کوچ تحول دیجیتال و چابکی سازمانی